Οι ακροβολιστές του Ε.Σ. χρείάζονται αναβάθμιση τόσο στο επίπεδο του εξοπλισμού όσο και στον τομέα της εκπαίδευσης.
Ο ακροβολιστής δρα στα πλαίσια της Ομάδος Μάχης, όντας ένας στρατιώτης με καλές σκοπευτικές ικανότητες με αποστολή την εξουδετέρωση στόχων ευκαιρίας και γενικά την υποστήριξη της Ομάδος με στοχευμένα πυρά. Δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον εξειδκευμένο ελεύθερο σκοπευτή, ούτε σε θέματα εκπαίδευσης και εξοπλισμού, αλλά ούτε και σε ότι αφορά την αποστολή του. Κατά κανόνα ο ακροβολιστής φέρει το τυπικό τυφέκιο της Ομάδος Μάχης (ή κάποια παραλλαγή του) στο οποίο έχει προσαρμοστεί σκοπευτική δίοπτρα. Το τελευταίο διάστημα όμως, ως αποτέλεσμα των διδαγμάτων από τους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, οι ακροβιλιστές συνηθίζεται να εξοπλίζονται με ειδικά ημιαυτόματα τυφέκια των 7,62mm, ακόμη και όταν οι Ομάδες Μάχης φέρουν οπλισμό των 5,56mm.
Το G-3A3EA με δίοπτρα Steiner VS-24 αποτελεί τον τυπικό οπλισμό για τον ακροβολιστή της Ομάδος Μάχης του Ελληνικού Πεζικού.
Στην περίπτωση των Μονάδων Πεζικού του Ελληνικού Στρατού οι ακροβολιστές εξοπλίζονται με τυφέκια G-3A3 (τα λεγόμενα "Ειδικής Ακριβείας - ΕΑ") τα οποία, εκτός από το δίποδο, φέρουν δίοπτρα ημέρας Steiner VS-24 (4 x 24mm) ή, σπανιότερα, την ελληνικής προέλευσης "IΩΣ" (4 x 25mm). Σημειώνεται δε πως δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση του προσωπικού που αναλμβάνει την συγκεκριμένη ειδικότητα, αν και πολύ πρόσφατα έγιναν κάποιες κινήσεις για την διεξαγωγή Σχολείων Ακροβολιστών σε επίπεδο Σχηματισμού. Ανάλογη ήταν η κατάσταση και στον Τουρκικό Στρατό έως και τις αρχές της δεκαετίας του '90 οπότε και αποκτήθηκαν από τα ανατολικογερμανικά αποθέματα μεγάλες ποσότητες του ρωσικής προέλευσης τυφεκίου ακριβείας SVD Dragunov και του ρουμανικού εκδόχου του, FPK, αμφόετερα διαμετρήματος 7,62x54mmR. Γενικώς το διαμέτρημα αυτό θεωρείται αρκετά ισχυρότερο του 7,62x51mm NATO. Το δραστικό βεληνεκές του Dragunov είναι θεωρητικώς τα 800 μέτρα (ενώ του G-3 τα 400 μέτρα), ενώ η μακριά βαρειά κάννη και το βραχύ έμβολο του κλείστρου προσφέρουν αυξημένη ακρίβεια πυρός. Τα Dragunov εξόπλισαν τόσο Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων όσο και απλές Μονάδες Πεζικού πρώτης γραμμής ενώ, πέραν των εξειδικευμένων ελεύθερων σκοπευτών, σε πολλές περιπτώσεις χορηγήθηκαν και στους ακροβολιστές των Ομάδων Μάχης. Τα τελευταία χρόνια οι Τουρκικές Ειδικές Δυνάμεις εφοδιάστηκαν με διάφορους νεώτερους τύπους τυφεκίων ακριβείας αντικαθιστώντας το Dragunov και έτσι ακόμη περισσότερα απ΄αυτά έγιναν διαθέσιμα για τους ακροβολιστές του Πεζικού. Στο τομέα αυτό λοιπόν η Τουρκική Ομάδα Μάχης υπερέχει σημαντικά έναντι της αντίστοιχης Ελληνικής.
Το
Dragunov βρίσκεται σε τουρκική υπηρεσία εδώ και δύο δεκαετίες περίπου.
Με το εξειδικευμένο αυτό όπλο δεν εφοδιάζονται μόνο οι ελεύθεροι
σκοπευτές αλλά και οι ακροβολιστές των απλών Μονάδων Πεζικού.
Το HK-11 σε ρόλο τυφεκίου ακροβολιστή
Με την παραλαβή των ελαφρών πολυβόλων Minimi των 5,56mm τα οπλοπολυβόλα ΗΚ-11Α1 αντικαταστάθηκαν σε πολλές Μονάδες Πεζικού και Τεθωρακισμένων. Έτσι, ένας σημαντικός αριθμός από τα δεύτερα καθίσταται διαθέσιμος και θα μπορούσε πολύ έυκολα να εφοδιάσει τους ακροβολιστές των Ομάδων. Κάτι ανάλογο συνέβη και στον Βρετανικό Στρατό, όταν τα οπλοπολυβόλα L-86 LSW αντικαταστάθηκαν από Minimi και έκτοτε (και μέχρι πριν λίγο καιρό οπότε και υιοθετήθηκε το εξειδικευμένο τυφέκιο ακριβείας L-129A1 της LMT) εφοδίαζαν τους ακροβολιστές των Ομάδων Μάχης. Το κόστος μιας τέτοιας κίνησεις θα ήταν μηδαμινό καθώς το μόνο που θα απαιτείτο είναι η αφαίρεση των προαναφερθέντων διόπτρων (κατά προτίμηση των "ΙΩΣ" ο οποίες είναι διαβαθμισμένες για βολές έως και τα 800 μέτρα) μετά των βάσεών τους από τα G-3A3EA και η τοποθέτησή τους σε επιλεγμένα HK-11A1. Στον ρόλο του όπλου ακροβολιστού το ΗΚ-11 υπερέχει του G-3 στα εξής σημεία: -δραστικό βεληνεκές 800 έναντι 400 μέτρα -αυξημένη ακρίβεια λόγω της βαρύτερης κάννης -στιβαρότερο δίποδο, το οποίο μπορεί να τοποθετηθεί και σε δεύτερη θέση (ακριβώς πίσω από τον χειροφυλακτήρα) προσφέροντας μεγαλύτερη σταθερότητα σε συγκεκριμένες συνθήκες -το μήκος και γενικότερα η σχεδίαση του κοντακίου (που επιτρέπει το κράτημά του από το δεύτερο χέρι του σκοπευτή) προσφέρει ακόμη μεγαλύτερη σταθερότητα.
Η προσαρμογή σκοπευτικής δίοπτρας στα όπλα της οικογενείας ΗΚ-11/21 είναι μια πολύ εύκολη υπόθεση.
Με τον τρόπο αυτό εξαλείφεται, τουλάχιστον στον τομέα του δραστικού βεληνεκούς, το μειονέκτημα σε σχέση με το Dragunov, χωρίς μάλιστα να εισαχθή σε υπηρεσία κάποιος νέος και άγνωστος τύπος όπλου. Μοναδικό αδύνατο σημείο αποτελεί το αυξημένο βάρος του ΗΚ-11 (σε σχέση με το G-3) κάτι που όμως δεν είχε προβληματίσει ιδιαίτερα τους μέχρι τώρα χρήστες του.
HK-11A1 του Ε.Σ. με προσαρμοσμένη δίοπτρα νυκτερινής σκοπεύσεως "ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ" επί ειδικής βάσεως.
Επιπρόσθετα το HK-11 "ακριβείας" θα μπορούσε να εξοπλίσει και τους παρατηρητές στα εξειδικευμένα ζεύγη ελεύθερων σκοπευτών. Με το όπλο αυτό ο παρατηρητής θα μπορούσε αφενός να εκτοξεύσει στοχευμένα πυρά επικουρικά του ελεύθερου σκοπευτή, αφετέρου θα μπορούσε να υποστηρίξει το ζεύγος με κατασταλτικό πυρ (χρησιμοποιώντας το ΗΚ-11 σαν κανονικό οπλοπολυβόλο, σε βολή κατά ριπάς) σε περίπτωση ανάγκης. Εδώ το βάρος δεν παίζει μεγάλο ρόλο καθώς πρόκειται για κατα βάσει στατικά καθήκοντα. Με πολύ μικρό κόστος θα μπορούν να γίνουν στο όπλο μερικές ακόμη παρεμβάσης που θα αύξαναν κατακόρυφα τις επιδόσεις και την εργονομία του. Ενδεικτικά θα μπορούσε: -να τοποθετηθεί νέο δίποδο, ρυθμιζόμενο και ελαφρύτερο -να τοποθετηθεί στήριγμα παρειάς -να αφαιρεθεί η υπάρχουσα αναδιπλούμενη χειρολαβή μεταφοράς, για εξοικονόμηση βάρους -να τοποθετηθεί ράγα Picatiny στο άνω μέρος του κορμού του όπλου, επιτρέποντας την τοποθέτηση νεώτερων και ικανότερων τύπων δίοπτρας (αλλά και άλλων σκοπευτικών βοηθημάτων) χωρίς δύσχρηστες και βαρειές βάσεις προσαρμογής -να τοποθετηθεί κάθετη πρόσθια χειρολαβή που θα προσφέρει καλύτερη στήριξη σε ορισμένες θέσεις βολής, πιο άνετο κράτημα του όπλου, αλλά και προστασία από τυχόν εγκαύματα από επαφή με την ζεστή κάννη -να δημιουργηθεί σπείρωμα στο φλογοκρύπτη για την προσαρμογή σιγαστήρα.
Κάποια εκ των ΗΚ-11Α1 του Ε.Σ. φέρουν ήδη πρόσθια κάθετη χειρολαβή, όπως αυτό που φαίνεται στην υπηρεσία της ΕΛΔΥΣ.
Θα προτείναμε την υιοθέτηση της βασικής λύσης για όπλα των "απλών" Μονάδων Πεζικού αλλά και την τροποποίηση ενός μικρότερου αριθμού όπλων με τις πρόσθετες επιλογές, για κάλυψη αναγκών των Ειδικών Δυνάμεων.
Ελλείψει
κάποιου ειδικού τυφεκίου, το ΗΚ-11Α1 θα μπορούσε να εφοδιάσει και τους
παρατηρητές των ζευγών ελεύθερου σκοπευτή των Ειδικών Δυνάμεων του Ε.Σ.
ικανοποιητικότερα από το χρησιμοποιούμενο Μ-16Α3.
Περαιτέρω αξιοποίηση του ΗΚ-11
Με της επιπλέον προσθήκες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από Μονάδες Ειδικών Δυνάμεων και σε κάποιους άλλους, πιο ιδιαίτερους ρόλους. Έτσι θα υπήρχε ένα όπλο "ειδικών εφαρμογών", αποτελώντας άλλη μία επιλογή στη "δεξαμενή οπλισμού" των εν λόγω Μονάδων.
Τα ΗΚ-11Α1
μπορούν να εφοδιαστούν με σιγαστήρα αλλά και με ράγα Picatiny στο άνω
μέρος του κορμού, όπως στο όπλο της φωτογραφίας.
Μια εφαρμογή θα μπορούσε να είναι η χρήση του (με τα κατάλληλα σκοπευτικά βοηθήματα) ως όπλου για τον ανιχνευτή των Περιπόλων Μάχης των Ειδικών Δυνάμεων. Θεωρητικώς, οι ανιχνευτές έχουν να καλύψουν μεγαλύτερο τομέα βολής σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη της περιπόλου, ενώ θα είναι και οι πρώτοι που θα έλθουν σε επαφή με τον εχθρό. Συνεπώς η αυξημένη ισχύς πυρός και το μεγάλο δραστικό βεληνεκές είναι χρησιμότατα χαρακτηριστικά. Πολλές φορές στο Βιετνάμ οι Αμερικανικές Ειδικές Δυνάμεις εφοδίαζαν τους ανιχνευτές των Περιπόλων με αυτόματο λειόκανο ή ακόμη και με πολυβόλο!
G-3A4 ενός
Έλληνα Εθνοφύλακα. Στο όπλο έχουν τοποθετηθεί ολογραφικό σκοπευτικό της
EOTech και ράγες Picatiny επίτου χειροφυλακτήρα. Σε αυτές έχουν
προσαρμοσθεί πρόσθια κάθετη χειρολαβή και ρυθμιζόμενο δίποδο.
Αντίστοιχες προσθήκες μπορούν να γίνουν εύκολα και στο ΗΚ-11Α1.
Μια άλλη χρήση του θα ήταν για παροχή στοχευμένων πυρών υποστήριξης ή και κατασταλτικού πυρός αν παραστεί ανάγκη, είτε σε αποστολές ασφαλείας εγκαταστάσεων με μεγάλη έκταση (όπως αεροδρόμια και λιμάνια), είτε για υποστήριξη τμημάτων κρούσης/εφόδου. Είναι σαφές λοιπόν ότι απαιτείται κάτι μεταξύ ενός τυφεκίου ακριβείας και ενός ελαφρού πολυβόλου. Ειδικά στη δεύτερη περίπτωση ένα τέτοιο όπλο θα ήταν ιδανικό για παροχή πυρών από σκοπευτές σε σκάφη ή ελικόπτερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις η απόλυτη συγκέντρωση των πυρών είναι αδύνατο να επιτευχθεί (συνεπώς τα εξειδικευμένα όπλα ελευθέρας σκοπεύσεως λίγα μπορούν να προσφέρουν), αλλά μια σχετική ακρίβεια είναι θεμιτή για ευνόητους λόγους. Έτσι, ένα τροποποιημένο HK-11 με την κατάλληλη δίοπτρα ή/και ένα ολογραφικό σκοπευτικό θα αποτελούσε πολύ καλή επιλογή σε έναν ρόλο που σίγουρα ενδιαφέρει τόσο τις αστυνομικές (ΕΚΑΜ, ΜΥΑ/ΛΣ, ΚΕΑ/ΛΣ) όσο και τις στρατιωτικές Ειδικές Δυνάμεις (ΔΥΚ, 31η ΜΕΕΔ). Η βαρειά του κάννη συμβάλει στο ακριβές πυρ ενώ η ικανότητα εκτέλεσης πλήρως αυτόματης βολής (και η διάταξη ταχείας αλλαγής κάννης) παρέχει την λύση σε περιπτώσεις που απαιτούνται παρατεταμένα κατασταλτικά πυρά. Ανάλογη χρήση έχουν όπλα της ευρύτερης οικογένειας HK-11/21 (με τον χαρακτηρισμό G-8 και G-8A1) στα χέρια ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων της Γερμανικής Αστυνομίας (SEK), της Συνοριοφυλακής (GSG9) και των Ενόπλων Δυνάμεων (KSK, Kampfschwimmer). Διάφοροι τύποι όπλων της H&K και τις Sig Sauer χρησιμοποιούνται σε παρόμοια καθήκοντα και από πληθώρα ατυνομικών Μονάδων σε ΗΠΑ, Μ. Βρετανία και Γαλλία.
Τυφέκιο
G-3A3 με ράγες Picatiny, πρόσθια κάθετη χειρολαβή, ρυθμιζόμενο δίποδο
και διπλό τυμπανοειδή γεμιστήρα εφόδου. Παρά το βάρος του, ένα παρόμοια
τροποποιημένο ΗΚ-11Α1 θα έβρισκε χρήση σε πολλές "ειδικές εφαρμογές".
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να ισχύουν και για ένα άλλο όπλο που βρέθηκε στο οπλοστάσιο του Ε.Σ.: το οπλοπολυβόλο FN FALO. Μάλιστα το όπλο αυτό έχει και μικρότερο βάρος (αν και υστερεί σε δραστικό βεληνεκές) από το HK-11A1, ενώ δεν υφίσταται και το μειονέκτημα της μεγάλης διαδρομής του μοχλού όπλισης των γερμανικών όπλων η οποία δυσκολεύει σημαντικά την αποτελεσματική παραλλαγή του. Στη περίπτωση του FALO όμως ανασταλτικός παράγοντας είναι το εάν σήμερα τα όπλα αυτά μπορούν να εξευρεθούν σε επαρκείς αριθμούς, αλλά και το σε τι κατάσταση θα βρίσκονται μετά από αρκετά χρόνια αποθήκευσης σε ...μη ιδανικές συνθήκες.
Επίλογος
Με τις παραπάνω "παρεμβάσεις" στο ΗΚ-11Α1 κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δημιουργείται ένα όπλο ακριβείας, ούτε φυσικά ότι υποκαθίσταται η απαίτηση για ένα πραγματικό τυφέκιο ελευθέρας σκοπεύσεως. Σε κάθε περίπτωση όμως βελτιώνεται σημαντικά η υπάρχουσα κατάσταση (σε συνδυασμό και με την καθιέρωση και αναβάθμιση των Σχολείων Ακροβολιστών), απλώς με την καλύτερη δυνατή αξιοποίηση υπάρχοντος υλικού. Σημειώνεται δε πως όλες σχεδόν οι προαναφερθείσες τροποποιήσεις μπορούν να γίνουν ακόμη και σε επίπεδο Μονάδος. Πολλές φορές όμως οι λύσεις είναι μπροστά μας και δεν τις βλέπουμε....
